Zoals gewoonlijk ontvangt Leeklo de deelnemende teams met een leuk muziekje, een hapje en een drankje ergens in 'the middle of nowhere' (Afslag La Folie aan de D 989: alleen te bereiken met sleutel van een van de bewoners van La Folie). Dit keer in een onbekend survivalgebied in het Noorden van Frankrijk. Via via waren we aan het adres gekomen van een klein startend bedrijfje in overleven van Rene en Marie (La Folie aan de Maas). Al eerder hadden we met de politiesurvival goede ervaringen en dus ook geschikt voor de FSK. Een nadeel in dit gebied; de instituties en overheden zien 'buitenlanders liever gaan dan komen'. Om die reden moesten Rene en Marie helaas enkele jaren later het gebied verlaten door flinke tegenwerking en onder druk van de gemeente Fumay. Tweede nadeel in dit gebied is dat je overal toestemming en vergunning voor nodig hebt van de gemeente, de politie, de boswachters, jagers en allerlei andere Franse baasjes. Maar daarvoor maakt Peter 'het bekende gebaar'.
Post 2: Le Brancard
Na een korte looptocht vanaf de verharde weg arriveren de teams bij een klein meertje dat moeilijk te vinden is. Het ligt achter een heuvelrug met bosjes en is moeilijk te zien vanaf de viersplitsing. De teams vervoeren met een brancard een dood vogeltje over een parcour door drassig/moerassig terrein en het meertje. Onderweg lossen ze een rebus op en dat allemaal onder druk van tijd. In ieder geval een verfrissende start. Hierna volgt een fotoroute naar de volgende post.
Post 3: Pijpen en Palen
Soms zit het mee en tref je op een bepaalde locatie een 50 meter lange donkere waterpijp onder de weg aan, waar je net doorheen kunt kruipen. Even beide uiteinden afsluiten en je hebt een prima opdracht in het donker. Eerst twee concentratieoefeningen (boomstam van de grond houden en water in een bak houden) en dan in volle sprint naar de pijp (deelnemers weten op dat moment niet wat ze te wachten staat). Onder druk en aanjagen van Leeklo wordt het team in volle snelheid de pijp in geloosd en wordt de pijp met plastic afgesloten. Paniek.....(donker) maar je moet doorkuipen en je weet niet hoelang. Aan het einde wordt het plastic verwijderd en klimmen de teamleden via een touw naar boven. Sommigen gingen zo snel dat ze direct in het water 'lazerden', waar Leeklo natuurlijk op zit te wachten. Na deze 'leuke' post volgde een gezamenlijk looptocht met een lang zwaar touw naar de volgende post in het schitterende gebied/vallei langs de L'Ours (aan te bevelen voor wandelaars en natuurliefhebbers). Wel opletten tijdens het jachtgebied. Tijdens de politiesurvival werden we er letterlijk 'weggeschoten' door privejagers.
Post 4: Le Drec et La Pipe
Wederom een waterpost. Eerst een waterloop van 250 meter en vervolgens kruipen door een watertunnel. Natuurlijk wordt de opdracht afgesloten met een stukje omhoog kruipen door de rivier en een puzzle. En dit allemaal weer op tijd. Hierna vervolgenden de teams de toch door dit fantastische gebied richting Champ Bernard. Omdat Peter het in zijn rug had en Rob tot de 'zorgtypetjes' behoort, sjouwde Rob het zware touw alleen terug naar de auto's. Dit leverde helaas enkele blaren op, hetgeen op zichzelf uitzonderlijk is voor organisatieleden.
Post 5: Cri des Animeaux dans Le Huit
Na een bizarre tocht steil omhoog richting 'Le Champ Bernard' kwamen enkele deelnemers volslagen kapot boven aan. Jeanette, in het dagelijks leven Rockzangeres bij de Van-Duuren-band, is inmiddels omgetoverd in een echte zwerver of beter gezegd aardduivel. La Champ Bernard is een uitstekende locatie om een bivak te houden. Vergeet niet toestemming te vragen aan de boswachter van dit gebied en je vuil op te ruimen. Maar helaas voor de deelnemers zou hier niet het bivak worden gehouden. Aan het kampvuur mocht eerst elke deelnemer alleen het donkere bos in om een 'breeklichtje' uit te kiezen. Bij de lichtjes waren diernamen opgehangen, waarvan het geluid moest worden nagebootst en door de andere teamleden bij het kampvuur moest worden geraden. Dit leverde enkele bizarre geluiden op en natuurlijk voldoende hilariteit. Na dit spel en het 'avonddiner' mochten de team, na heel veel aandringen, pushen, dreigen tot uitsluiting, zielig doen, aansporen, de tocht nog een stukje in het donker vervolgen in de richting van 'Roc La Tour'.
Post 6: Routes les Invalides
Na de nachtelijke doorsteek en een bivak in de natuur arriveren de teams vroeg in de ochtend bij Roc La Tour. Ook een een prachtige locatie voor de natuurliefhebber. Het verhaal rond Roc La Tour is dat heel lang geleden de duivel hier zijn kasteel had. Na een verkeerd gelopen liefdesrelatie stortte het kasteel in en de restanten daarvan zie je in deze vallei. Een prima locatie daarom voor een klim- en klauterroute. Tijdens een politiesurvival hebben we hier de langste tokkelbaan gebouwd.
Post 7: Val de Misere
Je zou het in dit gebied niet zeggen, maar er zijn werkelijk mogelijkheden om ab te seilen en te klimmen (Roche aux Corpias). Om die redenen was onze abseilspecialist EJ (Ernst Jan Dibbetz) uitgenodigd om ons te assisteren en de deelnemers voor het eerst in de gelegenheid te stellen een bergwand te weerstaan. Vanzelfsprekend heeft deze post vrij lang geduurd. Enkele deelnemers hebben werkelijk eerst uren naar de wand staan turen voordat zij een stapje in de richting van EJ durfden te zetten. Jeanette presteerde het om tijdens de afdaling te kantelen en volledig vrij van de wand horizontaal (brancardhouding) en luid schreeuwend af te dalen. Leeklo die beneden te hulp was geschoten troffen Jeanette volledig in paniek aan en het leek even dat ze het (psychisch) niet meer zou redden. De Franse touristen keken ontzet toe en begrepen niets van 'die Hollanders'. Ook Marian Borremans kantelde:
Post 8: Léau de Misere
We sloten de survivaltocht af met vlotvaren vanaf het plaatsje Tournavaux. Vanaf de verharde weg het pad richting het water rijden en je hebt een prima (bivak)terrein waar je ook een kampvuurtje kunt maken. De teams bouwden hier hun vlot van brancards, houten palen en banden. Omdat het inmiddels tegen de avond was, volgde een fantastisch mooie afronding bij een ondergaande zin. Alleen de honden zaten zo nu en dan wat in de weg... 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten